Frá D-Boy til Def Jam, Richie Rich hefur verið fastur liður á Hip Hop vettvangi Bay Area í meira en tvo áratugi. Á þeim tíma klippti rapparinn í Oakland tennurnar með neðanjarðar eftirlæti 415 og klippti innlenda klassík við hliðina á eins og The Luniz og 2Pac. Samt er hann áfram ófyndinn og fellur reglulega af Rap-kortinu í mörg ár í senn til að einbeita sér að götuhríðinni. Nýlegur af nýjustu hléinu, Rich tengdist nýlega HipHopDX til að ræða fyrstu daga Bay Rap, samband hans við Pac og nýja neðanjarðarbandið hans, Town Bidness.
HipHopDX: Hvernig fórstu að því að rappa?
Richie Rich: Ég spilaði áður með Rap þegar ég var ofurungur. Bróðir minn spilaði áður allt Sugar Hill Gang dótið í kringum húsið. Þú veist, gamla skólinn Hip Hop. Og ég man að ég lærði öll orðin í [Grandmaster Flash & The Furious Five ‘s] The Message. Þaðan myndi ég rappa með skít og áður en þú veist var það að fikta í því að reyna að skrifa mitt fyrsta rapp.
Það er ferð sem þú segir það, vegna þess að ég var að tala við einn af heimadrengjunum mínum um daginn um fyrsta rappið sem ég skrifaði. Það var kallað Strivin ’To The Top. Það virðist soldið corny, en það var fyrsta rappið sem ég skrifaði sem var í raun mitt. Ég var að segja manninum mínum að ég þyrfti að reyna að finna það lag. Ég veit að það er einhvers staðar en ég veit ekki nákvæmlega hvar það er. Eftir það var Don't Do It næsta rapp sem ég skrifaði og ég [seinna] gaf út það á fyrstu plötunni minni, fyrsta Richie Rich platan [sem heitir Ekki gera það ]. Restin er saga.
DX: Hvar kemur myndun 415 inn?
Richie Rich: Ég var að reyna að gera minn eigin Richie Rich hlut í eina mínútu og þá fór skíturinn aðeins úr böndunum. Einu sinni fékk ég loks framkvæmdaframleiðanda sem var tilbúinn að setja peninga á bak við hrunið fann ég mig sjálfur í vinnustofunni. Þetta var bara of mikil vinna. Á hverjum degi var það bara ég, náunginn DJ Darryl, náunginn minn Darrin Harris og skítur urðu yfirþyrmandi. Ég þurfti að stofna hóp svo ég gæti skipt álaginu með einhverjum öðrum. Svo við fórum í leit að því að skoða nokkra mismunandi ketti til að rappa með. Ég tók viðtöl við nokkra stráka, líklega fór ég í gegnum fjóra eða fimm náunga áður en ég rakst í raun á D-Loc í hverfinu. Ég er frá 106th [Street], hann var á 104th og hann var heima hjá frænda sínum. Frændi hans var vinur framleiðanda míns, J.E.D., og [hann] hafði sagt honum að frændi minn væri þéttur. Svo við drógumst upp á 104. og við fórum út úr bílnum, ég er að horfa á strákana sem standa um og ég er eins og ég veit að það er ekki neinn af þessum kellingum, því þeir voru allir gamlir kellingar. Frændi hans hét Calvin svo ég var eins og Calvin, hvað er að frétta? og hann var eins og Loc! og svo kemur D-Loc rennandi undan bílnum. Hann var þarna fyrir neðan og setti gírinn. Svo hann rennur út á einum af þessum litlu veltibúnaði. Og hann rann út og [föðurbróðir hans] var eins og þeir vildu heyra þig spýta eitthvað og strákinn sem hann tók bara af. Skíturinn var svo hreinn að það var fjandinn næstum ógnandi fyrir mig. Og þannig mynduðust 415, D-Loc var náunginn.
DX: Tók það einhvern tíma fyrir ykkur tvö að hlaupa skapandi eða hoppuð þið bara rétt inn?
Richie Rich: Jæja þegar við byrjuðum fyrst að fara í vinnustofuna var D-Loc svolítið hvassari hvað varðar alla framkomu hans á götunni og ég var aðeins meira útúrsnúinn. D-Loc, hann lék aðeins aftur á bakinu. Það tók líklega um það bil mánuð af því að hanga og fara í vinnustofuna til [að komast] þar sem við vorum að tala saman og vera flott hvort við annað. D-Loc er rólegur strákur, svo það tók okkur eina mínútu að byrja að hlaupa. En tónlistin fór strax af stað því það sem við myndum gera var að við myndum fara inn, DJ Darryl myndi henda okkur takti og umræðuefni og ég myndi setja vísu niður. Þá myndi Loc heyra vísuna mína og hann myndi skrifa eitthvað. Við vorum vanir að tala um þennan skít seinna á ævinni, [við myndum segja], vísurnar þínar sem þú spýttir áður voru mér svo ógnvekjandi að þær gerðu mig bara harðari. En það sem gerði okkur flott var munurinn á okkur. Vegna þess að hann var meira eins og slátrari var þessi strákur harður. Allur skíturinn hans var harður og hvass. Meirihlutinn af skítnum mínum var meira leikaralegur. Ég var líka með skítkast en ég var ekki að taka lífið eins alvarlega og D-Loc var á þeim tíma. Svo skíturinn kom vel saman.
DX: Hvernig brást fólk við þegar þú byrjaðir að setja tónlistina út?
Richie Rich: Jæja á [ 41Fivin ’ ], þessi fyrsta 415 plata, við vissum ekki hvað í fjandanum við vorum að gera, maður. Við ætluðum bara í vinnustofuna og komum af torfinu. [Við myndum] eyða allan daginn í að mala og komast í stúdíóið. Við höfðum ekki hugmynd um að fólk myndi taka tónlistina eins og það [gerði].
Ég held að það fyrsta sem við settum út var smá EP, 415in . Það var með þremur eða fjórum lögum. Og ég hafði soldið hugmynd um að skíturinn væri góður vegna þess að heimadrengirnir mínir voru að stela tónlistinni. Heimadrengirnir mínir voru að stela böndunum. Ég myndi hafa spóluna mína í þilfarinu og við myndum hanga í hljómtækjabúðinni sem ég notaði til að tengja tónlistina mína fyrir bíla mína. Og ég myndi koma aftur að bílnum og fjandinn segulbandið væri horfið. Svo ég spyr í kring, hver tók límbandið út úr bílnum ?! Vildi enginn fara í loft upp. Það var þegar ég vissi að við áttum í einhverju þegar sífellt niggas var að stela böndunum. Ég var eins og, allt í lagi, fólk hlýtur að líka við þennan skít.
Svo þegar við gáfum það út, þá held ég að það hafi verið sumarið 1990. Ég man vel eftir því að Of stutt var að setja út Short Dog’s In The House albúm. Og Short hélt skítnum niðri. Við vorum svolítið nýkomnir á svæðið. Sumir strákarnir mínir frá Sobrante Park voru með smáatriðabúð og allir voru vanir að stoppa þar. Allir sem voru einhver fengu skítinn sinn í smáatriðum þarna uppi. Svo ég man að ég var þarna uppi einn daginn og spilaði 415 plötuna. Það var kannski eins og 15 til 20 náungar þarna uppi bara vibbar og finna fyrir tónlistinni. Stuttur dró upp og var eins og, Hey, taktu það út og settu þetta í skyndi. Svo heimabarnið mitt tók 415 út og setti snælda Short í. Hann spilaði eins og kannski eitt eða tvö lög og þá voru þau eins og Short, það er flott en setti það 415 aftur. Og við vorum eins, Woah! Ég man að Short kom til mín og var eins og, Y’all fékk bæinn núna. Y’all fékk það læst. Short hafði spilað allan diskinn sinn fyrir okkur yfir daginn. En þegar hann spilaði það átti plötan ekki lögin Short But Funky [eða] Ghettóið og það voru tvö önnur lög sem ekki voru þar. Við höfðum því sent hundinn aftur á teikniborðið. Hann fór og bætti þeim við lög. Og það var þegar ég vissi að við áttum í hlut. Vegna þess að við litum alltaf upp til Short var [hann] eins og eini náunginn sem rappaði frá Oakland þá. Ef þú varst að reyna að rappa var Short náunginn til að reyna að komast með.
DX: Svo þetta var ansi pínulítill vettvangur í þá daga?
Richie Rich: Þá var tónlist ekki eins og núna þar sem þú ert með tíu þúsund móðir sem rappa. Það var of stutt, hættulega dama og 415. Það var það. Hip Hop hraðbrautin var skýr. Við munuðum okkur eftir N.W.A. niggas. Það er skíturinn sem við hlustuðum á og við vorum eins og fokk að við finnum til að gera okkur að einhverjum gangsta skít. Vegna þess að Eazy E var slæmur andskoti þá.
DX: Ferðuðust þið krakkar mikið um þá plötu?
Richie Rich: Nei. Framleiðandi okkar [J.E.D.] var klíkuskapur. Hann átti í vandræðum með að sjást á mörgum stöðum. Hann vildi ekki fara mikið af stöðum. Hann var mjög stór fyrir að hreyfa sig ekki. Svo við vorum bara þjóðsaga. Við gerðum litlar sýningar í kringum Bay Area, í kringum Oakland en þá var Rap ekki á því stigi þegar við vorum að gera mikið af sýningum. Fólk myndi bara kaupa snældurnar og rekast á skítinn þinn. Ég man að Short kom fram á stöðum eins og East Bay Dragons og skítt þannig en ef ég man rétt voru það ekki miklar sýningar þá. Ég man að þeir vildu að við myndum koma fram á nokkrum stöðum og framleiðandi framleiðanda okkar var eins og, Naw man, við erum ekki að finna þarna, svo skítt við vorum bara að setja út bönd. Motherfuckers var að kaupa böndin og það var um það.
DX: En tónlistin hlýtur að hafa verið að komast út úr flóanum ef þið voruð að fá þessar beiðnir.
Richie Rich: Jæja veistu hvað, tónlistin hreyfðist mjög hratt. Það færðist niður þjóðveginn til L.A. Skíturinn var gífurlegur í L.A. og við vissum það ekki einu sinni. Ég komst að því seinna að krakkar eins og Snoop [Dogg] og Warren [G] og Nate [Dogg], þeir ólust upp við þann skít. Snoop er náunginn minn, ég og Snoop algjört töff. Allir þeir L.A. krakkar - Snoop, Daz [Dillinger], Warren - þeir eru einhverjir uppistandarar. Ég man eftir fyrsta skiptið sem ég rakst á Snoop, hann var eins og, maður, þú ert ríkur frá 415? Ég kann öll orðin við allan þann skít! Y’all ástæðan fyrir því að ég byrjaði að rappa, við vorum vanir að hlusta á þennan skít daglega á blokkinni. Og svo einn daginn vorum við eins og, ‘Maður, [af virðingu við] 415, við [munum kalla okkur] 213.‘ Þeir mynstraðu skítinn sinn strax af okkur. Og þessi skítur er trippy þegar þú hugsar um það, Oakland er í um það bil 400 mílna fjarlægð frá L.A., svo fyrir hann að vera svona langt niður á þjóðveginum og finna fyrir 415 skítnum, þessi skítur var mikill. Vegna þess, eins og ég sagði þér, vissum við ekki hvað við vorum að gera. Við ætluðum bara í vinnustofuna. Við myndum skilja torfið eftir að mala, fara í bílinn, keyra út í stúdíó og rappa bara um það sem gerðist þennan dag.
DX: Veistu hversu mörg eintök eru 41Fivin ’ seld?
Richie Rich: Ég held að við seldum nálægt 50.000. Og á þeim tíma vissum við ekki hvernig við ættum að skipuleggja og athuga hvað var að hreyfast. En ég man að dreifingaraðilinn okkar [Priority Records] var eins og við seldum eins og 50.000 stykki af fyrstu plötunni. Við vorum eins og 50.000! Shit, hver keypti fíflið? Fólk keypti þennan skít út um allt. Það gerði gott í miðvesturríkjunum. Það er aftur áður en Suðurland var á og Miðvesturlandið var á, það var í raun bara vesturströndin og austurströndin fólk sem rappaði, þannig að Suður- og Miðvesturlandið voru áður aðdáendur tónlistar vestanhafs áður en þeir náðu eigin skoti.
DX: Var það alltaf áætlun þín að snúast út í sólóferil eftir 415?
Richie Rich: Eiginlega ekki. Framkvæmdarstjóri minn var heilinn í öllum þessum gamla skít. Við vissum ekki hvað við vorum að gera. Hann var eins og, Ókei, við fengum það niður, gerum þetta. Allar hugmyndirnar eins langt og viðskipti náðu voru að koma frá J.E.D. Hann var að taka viðskiptaákvarðanirnar, við vorum bara hellingur af hnúum sem komu í stúdíó og tóku tónlistina. Við höfðum ekki hugmynd um umbúðirnar, listaverkin, við vorum í raun ekki að sleppa því. Við vissum ekki að skíturinn myndi ekki gera neitt, við vorum bara þarna að ríma. Svo hann var að höndla þennan skít. Allar þessar hugmyndir með einleiksverkefnin og hvaða lög fóru hvert, hann var ofan á.
DX: Og þá lokaðirðu þig aðeins eftir það, ekki satt?
Richie Rich: Já, 415 var ’89 og ég lokaði inni ’91. Ég get sagt þér hvernig það gerðist líka. Þegar við vorum að gera 415 skítinn var ég [a] D-strákur, ég malaði hart, ég var þungur á götunni. D-Loc var ekki alveg að rokka svona. Hann hafði hendur í einhverju efni, en hann var ekki eins þungur og ég. Ég man þegar J.E.D. notað til að borga okkur. Á tveggja vikna fresti vildi hann láta mig, DJ Darryl og D-Loc hitta sig á þessu hóteli í Fremont, því allt sem hann gerði var háleynilegt. Svo að hann myndi láta okkur hitta sig á þessu hóteli, hann myndi brjóta okkur peninga. Hann myndi gefa okkur eins og $ 2.000. Gefðu D-Loc tvö stór, gefðu DJ Darryl tvö stór. Ég tók aldrei neina peninga. Í hvert skipti sem hann lét okkur koma þarna fram myndi ég segja honum að halda í mitt. Ég er flott, ég fékk mér pappír, setti mína í pott og lamdi mig þegar hann verður stór. Vegna þess að ég var að fá peninga. Ég var að flýta mér að reyna að fylgja þessari persónu sem hafði farið af stað, þessum Richie Rich náunga.
Vegna þess að Richie Rich hluturinn kom ekki frá rappinu. Ég fékk það nafn frá þessum skvísu sem ég vann áður hjá McDonald’s. Ég vann áður á McDonald’s þegar ég var unglingur og var stuttur náungi. Þegar ég útskrifaðist úr menntaskóla held ég að ég hafi verið eins og 5’2 ″, kannski 5’3 ″. Svo þegar ég vann hjá McDonald’s kallaði fólk mig Tiny. Linda var ungan sem vann með mér og Linda kona. Í samanburði við hversu lítil ég var, þá var hún fullorðin. Ég var nörd á þeim tíma, ég var ekki að fíflast með svona konur. Við þarna niðri klæðum okkur og ég man að Linda fór úr götufötunum sínum og breytti í McDonald’s búninginn rétt fyrir framan mig. Það er hversu mikið ferningur ég var með konur! Hún svipti sér bara götufötunum og klæddi sig rétt fyrir framan mig eins og ég væri algerlega meinlaus. Og hún sagði við mig: Hvers vegna eruð þið að vera móðir helvítis kallar ykkur Tiny? Mér líkar ekki þessi skítur. Þú heitir Richie Rich. Þú þarft ekki einu sinni að hafa neina vinnu, foreldrar þínir fengu pappír. Þú fæddist með silfurskeið í munninum. Vegna þess að ég kem frá hæðóttu svæði í Oakland en allt mitt niggas var frá flatlendi. Svo Linda gaf mér nafnið Richie Rich og bam, ég hafði málað þann skít aftan á Capri minn, beint á skottið. Þaðan kom nafnið. Svo þegar rappskíturinn kom til var ég að reyna að halda í við nafnið. Svo það er ástæðan fyrir því að niggi var úti að þæfa svona.
Svo eitt leiðir af öðru og ég helvíti með röngum náunga. Ég hefði átt að vita betur líka, af því að hann var með heimabarn sem var að drífa sig og hann var ekki að fíflast með heimadrenginn sinn, af hverju myndi hann koma til löggunnar frá mér? En þessi nissa var rotta. Ég held að hann hafi keypt eyri af mér og ég hefði átt að vita það. Þegar hann kom til að kaupa fíflið er hann að reyna að spara eins og $ 40. Þá voru þeir eins og $ 700 og hann var eins og, get ég gefið þér 660 $? Þessir peningar sem hann var að gefa mér voru lögreglupeningar og þessi fíflalegi asni fíflari var að reyna að halda $ 40 af þeim. Snitch-ass fífl, þú getur sett nafn hans í greinina, hann heitir Dirty Derrick. Svo Derrick hneppti á nigguna og þá brá mér. Ég var að draga mig upp að mömmu, ég átti ’89 [Ford] Mustang 5.0 breytanlegan. Ég notaði til að hjóla BBS [felgur] um helgar og Vogues yfir vikuna. Svona var mér kalt með það, ég var vanur að taka felgurnar mínar á og af mér. Engu að síður, til að gera langa sögu-stutta, rúllaði lögreglan heim til mömmu og ég var með dóppoka. Ég tók það bara úr bílnum, fór og setti það í bílskúrnum til hliðar. Við áttum blaðplötur sem vantaði, ég henti skítnum þarna inn. Svo rúlluðu móðirin mér og það var það. Þeir náðu mér með 19 aura af hörðu kókaíni. Ég hélt að ég væri aldrei að koma heim, heldur að þessu væri lokið.
DX: Nú hvernig tókstu breytinguna frá því að vera nördadrengur á McDonalds yfir í að vera þessi D-Boy?
Richie Rich: Jæja þetta er málið, ég var alltaf í alls kyns skít. McDonald’s [starfið] var skítur til að friða mömmu og pabba. Ég var alltaf að dýfa mér og dunda mér. Ég hef verið hustler. Fyrsta amstur minn var pappírsleið. Ég hafði það ekki, heimabarnið mitt var með pappírsleiðina, heimabarnið mitt, Willie Right, hvíldu í friði. Ég var að fíflast með Will á pappírsleiðinni. Síðan þaðan byrjuðum ég og Willie að lemja kjötbíla. Ég átti [Chevrolet] El Camino, pabbi minn hafði gefið mér El Camino eftir Capri. Við hlupum áður til Hayward og Will var skarpur, hann vissi að flutningabílarnir með frystinum voru með kjötið. Svo ég fór frá því að lemja kjötbíla og selja kjöt til að selja bjöllur. Svo ég var alltaf að fíflast með eitthvað. Ég var að dunda mér jafnvel þegar ég var að vinna á McDonald’s.
DX: Svo þú læsist inni og hvað þýðir það fyrir örlög 415?
Richie Rich: Jæja þetta er það sem gerðist: þegar ég lokaðist inni reyndu þeir að halda hópnum gangandi án mín. Þeir höfðu fengið undirritun hjá Priority [Records]. Ég hafði nokkrar mismunandi tengingar og þeir fóru og spiluðu tónlist fyrir Bryan Turner á Priority. Þeir reyndu að láta það rúlla án mín.
Þetta er kaldasti skíturinn. Framleiðandi minn [J.E.D.], náunginn sem ég sagði, gef mér enga peninga til að bíða þangað til skíturinn minn verður nógu stór, ég kallaði þennan náunga þegar ég var handtekinn. Ég man að ég var í fangelsinu og fólk á hinum hlið fangelsisins hélt uppi þessu dagblaði í glasinu og það er ég á blaðinu. Ég vissi ekki hversu alvarlegur þessi skítur var. Ég vissi að ég var orðinn brjálaður fyrir að selja dóp, en ég vissi ekki að skíturinn var í raun fyrr en ég sá þetta dagblað. Ég var á forsíðu Oakland Tribune . Svo ég man eftir að hafa hringt í framleiðanda minn. Ég er ekki trippin, þessi strákur fékk hellupeninga. Hann var yfirmaður. Hann hafði áður verið handtekinn með milljón dollara í L.A. hann var afl til að reikna með. Svo að ég var í raun ekki að stíga. Ég var eins og, Hann mun koma og fá mér djöfla og ég verð fljótur hérna. Ég hringdi í þennan náunga og sagði honum að ég yrði handtekinn. Hann var eins og hver er þetta? Ég var eins og, Það er rík. Hann segir Aye nigga, ekki hringja í mig, ég er sofandi og lagði símann á. Þetta var endirinn á mér og 415. Ég var búinn, ég var endalaus.
En fangelsisskíturinn varð betri en ég hélt. Ég endaði með að fá ár, það var fyrsta brot mitt. Lögum í Kaliforníu, þeir skella þér á úlnliðinn svo framarlega sem það er fyrsta brot þitt. Svo að ég endaði með 240 daga. Ég man eftir því að ég kom heim frá þessum skít og þeir höfðu bætt við annan náunga, bróðir Broski, í hópinn, þeir fokkuðu þessum skít alla leið upp.
DX: Athugaðir þú albúmið sem þeir gerðu án þín?
Richie Rich: Já, Nu Niggaz On The Block . Þessi skítur var sorp, það var allt annað hljóð. Í grundvallaratriðum var það D-Loc sem bar þungann. Og eitt við D-Loc, margir trúðu ekki einu sinni að til væri D-Loc. Margir héldu að þetta væri ég. Vegna þess að áður á 415 dögum hafði ég alter egó - Rodney The Geek, The Hypeman. Og eins og ég sagði, D-Loc var svo lágstemmdur að fólk trúði ekki einu sinni að hann væri til. Hann var bara enginn framan af, hávær tegund af náunga. Svo ég býst við að það hafi verið D-Loc að reyna að halda öllu niðri og þessi skítur virkaði bara ekki.
Ég man að Priority lét mig koma til L.A. og reyndi að koma mér aftur í hópinn og Bryan Turner bauð mér 100.000 $. Og á þeim tíma held ég að ég hafi haft um það bil 1.400 dollara undir nafni. Hann var eins og, Við viljum fá þig á remix og þá geturðu verið á næstu plötu. Ég sagði þeim að geta ekki gert. Nú hvernig áttu $ 1.400 og hafnar þú hundrað G’s? Ég veit ekki. Ég hef alltaf verið svona náungi. Ég tók nokkrar kaldar ákvarðanir í lífi mínu sem ég lít á núna og ég er eins og fjandinn, hvernig gerðir þú það? En mér líður eins og ég hafi gert 415 skítinn. Ég fór og tók viðtöl við þá strákana og ég setti þennan skít saman og fyrir fíflið að gera mér svona eins og ég var, maður, ég get ekki fokkað með þér lengur. Þannig er ég bara. Þú brennir mig, ég óska þér ekki ills, en ég ætla ekki að vera að fíflast með þér á engu. Þú gætir verið í miðri götu í eldi og ég væri síðasti andskotinn með vatn. Ég myndi ekki koma setja þig út. Þannig rokka ég.
DX: Varstu yfirleitt áhyggjufullur þegar þú komst út að þú gætir ekki gert það sem einleikari?
Richie Rich: Þegar ég kom fyrst út var Rap það sem mér datt lengst í hug, ég er svo mikill hustler. Við vorum að gera þennan skít og fólk var hrifinn af því en það hafði í raun aldrei lamið mig hvað var í raun að gerast. Við vorum í Oakland með það. Það var ekki eins og við vissum að fólki í L.A. líkaði það. Svo ég var í raun ekki að sleppa Rap. Fyrstu fjóra mánuðina mína var ég eins og, Shit, ég snerti ekki neitt, ég brýt aldrei lengur lög. Og á um það bil þremur eða fjórum mánuðum leið skítinn. Ég var kominn aftur á göturnar.
DX: Hvað kom þér aftur inn í rappheiminn þá?
Richie Rich: Luniz. Luniz kom mér aftur að rappskítnum. Ég man að ég var úti og mig langaði soldið til að rappa, ég var á ferð um allt, lamdi nokkrar vinnustofur og sá hvað fólk var að gera. Ég var samt svolítið bitur með 415 skítinn og ég man eftir Luniz. Þeir gerðu það að ég fékk 5 á það, Yukmouth og Numskull, þeir fengu á mig eins og: Við þurfum þig á þessari plötu. Á þeim tíma myndi enginn snerta mig vegna þess að ég var samningsbundinn J.E.D. enn og hann var orðrómur um að vera hvað sem er á götum úti. Svo vildi enginn fokka í mér. Þeir létu mig koma í vinnustofuna, [E-40] var þarna inni og Dru Down. Ég fór á [I Got 5 On It (Bay Ballers Remix) og allt fjandinn braust út.
Og þetta var ekki einu sinni vers sem mér líkaði mjög vel! Allir aðrir í heiminum elska þennan skít. En þaðan fóru merkin að koma og restin er saga.
nicole fyrrverandi á ströndinni
DX: Hafðir þú hugmynd um það þegar þú hoppaðir á þá plötu að það yrði þetta táknræna remix?
Richie Rich: Alls ekki, maður. Allur minn ferill hefur verið að keyra með máluð svört gleraugu á. Þú gerir þetta skítkast vegna þess að þú elskar að gera það og þú ert að fíflast með heimadrengjunum þínum og þeir gera það. En ég hafði fjandinn vissulega ekki hugmynd. Ég vissi að þetta var fínt lag þegar ég fór þangað og hlustaði á það, en ég vissi ekki að það yrði þessi ofur ofur hlutur.
DX: Nú varstu á 2Pac Allt Eyez On Me um svipað leyti. Hvernig skyldi það verða?
Richie Rich: Ég og [2Pac] vorum náin heimabörn [þegar]. Hann vildi að ég færi á skrá hans og ég tjáði honum að ég væri samningsbundinn. ‘Pac var eins og, ég gef ekki fjandann um ekkert af því, ég vil fá þig í skítinn minn. [Það] níga verður að kæra mig. Og á milli The Luniz skít og ‘Pac skítsins, þá kom það bara af stað tilboðsstríð.
DX: Hvernig hafðir þú þekkt Pac áður?
Richie Rich: Ég hitti ‘Pac í gegnum þessa skvísu að nafni Theresa, skvísu frá Berkeley sem ég var vanur að sofa hjá, hún var litla [homie] -slash-kærasta mín. Ég hugsa ‘Pac ... jæja ég veit að Pac var sofandi hjá henni. En hún var bara algjör móðir. Hún var eins og ég hitti þennan náunga, ég held að þú og hann gætuð smellt. Hann rappar líka. Hann er frá New York eða Baltimore eða hvar sem er, hann flutti bara hingað og þekkir í raun engan. Ég held að þú og hann ættuð að krækja. Og ég hitti hann heima hjá henni einu sinni, við reyktum og hann var heimabarnið mitt upp frá því.
DX: Hefðirðu þá getað spáð því að hann yrði jafn stór og hann gerði?
Richie Rich: Naw. ‘Pac var alvöru herskár þá. Hann var meira eins og Black Power rappari, svo ég hafði ekki hugmynd. Hann vildi komast niður með okkur, 415. Við vorum skíturinn þá. Ég segi það alltaf við fólk allan tímann, hann var eins og litli homie-breytti-stóri homie.
DX: Svo við skulum tala aðeins um ástandið í Def Jam. Hvernig skyldi það verða?
Richie Rich: Ég var eitt sinn á hóteli með E-40, hann var þarna inni og ein heimastúlkan hans Tina Davis, sem var A&R hjá Def Jam [Records], var þarna að hlusta á tónlist. Ég setti snælduna mína í og skíturinn var að spila og hún var eins og, hver er það? og við byrjuðum bara að tala. Eitt leiðir af öðru og næsta sem ég veit að ég var yfir á Def Jam um það bil að verða undirritaður. Tina Davis setti allt þetta leikrit saman. Hún stýrir Chris Brown núna - eða ég veit ekki hvort hún stýrir honum ennþá, ég veit að hún var að stjórna honum. En hún er öll ástæðan fyrir því að ég komst í Def Jam. Henni líkaði þessi litla tónlist sem hún heyrði á því hótelherbergi og hún steig upp og gerði það.
DX: Þú varst fyrsti Bay Area listamaðurinn á Def Jam, ekki satt?
Richie Rich: Mmm hmm.
DX: Hafðir þú áhyggjur af því að þeir myndu ekki vita almennilega hvernig á að meðhöndla skrána þína vegna þess?
Richie Rich: Á þeim tíma var ég ekki að skoða það en það varð mál seinna meir. Fólk var eins og, Það er New York merki, þú vesturstrandarlistamaður. En þeir létu skíta Warren G og Warren. Svo ég gerði bara ráð fyrir að það væri gott. En ég var ekki að taka í það samhengi sem [Dr.] Dre er [ The Chronic ] var nýbúinn að vinna fjórar milljónir og Warren varð til af því. Ég vildi bara vera á Def Jam, ég meina, komdu. Def Jam var mesti skíthreyfingin. Svo [ Vanur öldungur ] kom út, [það] gerði nokkuð gott, okkur var ætlað að gera það næsta, ég byrjaði að taka upp. Og þá gerðist samrunaskíturinn þar sem þeir voru að selja Seagrams og Edgar Bronfman fyrirtækið. Svo ég og Russell [Simmons] og Lyor [Cohen] vorum alltaf ansi nánir og þeir virtu mig sem hustler því þeir vissu hvaða tegund af nigg ég var. Ég meina, þegar ég skrifaði undir samning minn við þá var ég með forseta Rolex, [Mercedes] Benz, allan þann skít, svo þeir vissu nú þegar hvers konar nigg ég var. Svo þeir sögðu mér: Við erum að fara að selja þetta fyrirtæki, við vitum ekki hverjir eiga það og við viljum ekki að þú hérna fastur. Þannig að við munum gefa þér kostinn - þú getur verið áfram ef þú vilt, en ef þú vilt fara munum við láta þig halda þessa skrá sem við höfum verið að vinna að og við munum einnig gefa þér $ 100.000. Svo þegar þeir sögðu mér metið og $ 100.000, í mínum huga, var ég tilbúinn að fara [og það gerði ég]. Komdu að komast að því þegar fólkið seldi það vildi fólkið sem það seldi halda Lyor áfram að vinna þar. Ef ég hefði vitað það hefði ég verið áfram, Lyor er uppistandarmóðir. En sjitt, þú sérð ekki handan við hornin. Stjórnandinn minn var eins og: Ekki hafa áhyggjur af því, við fáum þér annan samning fljótlega. Það gerðist ekki, við fengum ekki annan samning.
Svo ég endaði á því að detta aftur út á götu, ekki í raun og veru að sleppa tónlist aftur og það leiðir upp að litla sjálfstæða strengnum mínum. Ég sleppti Leikurinn á Ten-Six [Records], það var Def Jam metið sem þeir leyfðu mér að halda, Nixon Pryor Roundtree og nokkrar aðrar sjálfstæðar útgáfur. Upptakan sem er komin út núna heitir Bjóðandi bær . Við merktum það mixtape en það er ekki mixtape heldur raunverulegt [albúm]. Í grundvallaratriðum beið ég þessa hlutar Hyphy. Oakland fór í gegnum þá Hyphy hreyfingu og allir voru á því. Ég tók ekki þátt í Hyphy. Nýja platan er klassísk Richie Rich, hettuskítur, götusnigga, raunverulegar sögur af lífinu. Það er dínamítplata. Ég fékk tvö [bindi] á eftir því. Vonandi verður fólk eins og, Ókei, þessi naggi er eiginlega aftur að rappa fyrir alvöru. Vegna þess að margir hafa verið að velta fyrir sér hvar ég væri staddur. Ég tek þeim hlé annað slagið vegna þess, eins og ég sagði, ég er fyrst götunigga, tónlistarnigga önnur. Göturnar sem gerðar voru sáu alltaf um mig. En ég er að reyna að komast aftur að tónlistinni minni vegna þess að það er fullt af fólki þarna úti sem líkar það sem níga gerir. Ég get ekki bara látið fólk hanga svona.
DX: Þú freistaðirst aldrei til að hoppa í Hyphy hlutinn?
Richie Rich: Naw. Þeir báðu mig um að halda áfram og gera það skítkast. Ég gat ekki fokkað með því, það er bara ekki það sem ég er um. Fyrir mér, þessi skítur ætlaði aldrei að gera neitt. Gula strætóinn? Láttu ekki svona maður. Á tímum sem ég kem frá, ef þú [varst] í gulu strætónum, þá er eitthvað örugglega rangt.
DX: Jæja, það virðist sem flóinn sé að færast aftur í átt að lýrískara götudóti sem þú komst upp að.
Richie Rich: Já og ég vona að þar endi þetta. Það er það sem ég er að gera núna. Ríkur er kominn aftur.
